بررسی بوگاتی تایپ 57 SC؛ از اینجا تا ابدیت - آی تی گپ

لذت بردن از خودرو محدود به سواری دریافت و پشت فرمان نشستن نیست. بسیاری از خودروها اساسا در تعداد محدود و با هزینه ای سنگین تولید می شوند تا نشان دهنده میزان قدرت طراحی و مهندسی سازنده باشند. بعضی از این خودروها اگر به تولید انبوه هم برسند، باز هم برای سوار شدن هر روزه و عادی به کار نمی آیند و باید به عنوان یک اثر هنری و یادگاری از مهندسی زمانه ای خاص، آن ها را نگهداری کرد. این خودروها معمولا سهم بزرگی در پیشرفت صنعت خودروسازی دارند، به طوری که بسیاری از وسایل و امکاناتی که در این ماشین ها به کار گرفته می شوند پس از سالیانی در خودروهای عمومی تر هم نصب شده و کاربردی همه گیر پیدا می کنند.

حال با توجه به همه این مقدمات، خودروهای تاریخ سازی را که انتخاب کرده ام تحت عنوان، 50 خودروی برتر تاریخ، اندک اندک با شما مرور می کنم. بر سر تاریخ ساز بودن این خودروها جمع کثیری از کارشناسان و علاقه مندان جدی ماشین در دنیا توافق دارند. در این مطلب، به سراغ خودروی بوگاتی تایپ 57 SC رفته ام تا أن را با شما مرور کنم.

نمای جلوی بوگاتی تایپ 57 SC

بوگاتی تایپ 57 اسسی -آتلانتیک- مدل 1936

بوگاتی آتلانتیک یا همان بوگاتی تایپ 57 SC، از آن نوع ماشین هایی است که هرگز قابل کپی شدن نیست. به عقیده من هیچ کمپانی ای، حتی خود بوگاتی هم (به علت تغییرات متعدد در مالکیت و سیاست گذاری شرکت) دیگر قادر به تولید چنین اتومبیل زیبایی نیست. تمام بدنه اصلی بوگاتی آتلانتیک از یک ورقه آهن و با دست ساخته شده تا خطوط منحنی بدنه را به زیباترین شکل ممکن به نمایش بگذارد. طراح این اتومبیل و نسخه دیگری از آن با نام Atalante ژان بوگاتی، فرزند اِتوره بوگاتی، بنیان گذار کمپانی اتومبیل سازی بوگاتی است.

نمای پشتی بوگاتی تایپ 57 SC

مدل 57 از سال 1934 تا 1940 تولید و در طول این مدت 710 دستگاه از این مدل ساخته شد. بوگاتی تایپ 57 مدل های مختلفی داشته که اس سی آتلانتیک یکی از آن ها بوده است. مدل 57 با موتور 3/257 سی سی با قدرت 135 اسب بخار که از مدل تایپ 49 بوگاتی به ارث برده در زمان خودش یکی از پر قدرت ترین ماشین های اسپرت غیرمسابقه ای و حداکثر سرعتش 153 کیلومتر در ساعت در زمان خود اعجاب آور بوده است.

در بوگاتی تایپ 57 ترمزهای کابلی با سیستم هیدرولیکی جایگزین شده و سیستم ایمنی این مدل قابل اعتمادتر از مدل های قبلی است. از این حیث این مدل را باید یکی از پیشگامان استفاده از سیستم هیدرولیکی ترمز دانست. این ماشین در حال حاضر جزو گران ترین خودروهای کلکسیونی دنیا است (در اینجا می توانید نگاهی به گرانترین خودروهای دنیا بیاندازید). در سال 2009 یک دستگاه از این خودروی بازسازی شده در یک حراجی در پاریس به مبلغ سه میلیون و چهارصد هزار یورو به فروش رفت. مدل مورد بحث ما، مدل 57 SC آتلانتیک، اگر امروز یافت شود در هر وضعیتی که باشد بین ده تا سی میلیون یورو ارزش دارد.

بیشتر بخوانید: بررسی هوندا NS-X؛ مثل یک سامورایی

نمای داخلی بوگاتی تایپ 57 SC

خلاصه ای از تاریخچه بوگاتی

تاریخچه بوگاتی اندکی آشفته است. شرکت اتومبیل سازی اِتوره بوگاتی شرکتی فرانسوی و سازنده اتومبیل های پرسرعت مسابقه ای بود. این کارخانه در سال 1909 در شهر مولشایم Molsheim که از سال 1871 تا 1919 جزو امپراتوری آلمان بود، توسط اتوره بوگاتیِ اصالتا ایتالیایی تاسیس شد. به خاطر نام ایتالیایی این خودرو بسیاری از مردم دنیا بوگاتی را خودرویی ایتالیایی می دانند اما واقعیت آن است که در تولد و حیات این کارخانه ایتالیایی ها و فرانسوی ها و آلمانی ها هر سه نقش داشته و دارند.

اتوره بوگاتی بنیان گذار کمپانی بوگاتی

اتوره بوگاتی از یک خانواده هنرمند آمده بود و خودش هنرمند و صنعتگری متبحر و خلاق بود. در دهه سی میلادی، اتوره بوگاتی درگیر ساخت یک هواپیمای مسابقه ای شد و امیدوار بود که آلمان ها را در مسابقات هوایی دویچه د لا مرته شکست دهد. این هواپیما که در کارخانه بوگاتی طراحی و ساخته شد بوگاتی 100P نام گرفت ولی هرگز به پرواز در نیامد.

بیشتر بخوانید: بررسی فورد GT40 مدل 1965

اتومبیل های بوگاتی به خاطر طراحی بسیار زیبا و البته به لحاظ بردهای متعدد در مسابقات اتومبیلرانی به شهرتی دنیای دست یافتند و در رده بهترین ها جای خود را باز کردند. در سال 1939 ژان بوگاتی فرزند اِتوره و طراح نابغه از دنیا رفت. هشت سال بعد از آن با مرگ اتوره بوگاتی (در سال 1947) گویی این کارخانه و این برند به سرانجام خود رسیدند.

تا زمان مرگ اتوره کارخانه بوگاتی حدود 8000 اتومبیل تولید کرده بود. تا سال 1950 کارخانه با مسائل فراوان مالی روبرو بود و بالاخره در دهه پنجاه میلادی آخرین مدل خودروی خود را تولید و عرضه کرد. در دهه شصت میلادی کارخانه با هدف تولید قطعات هواپیما خریداری شد و تا دهه نود به همین کار ادامه داد. در دهه نود یک سرمایه دار ایتالیایی تصمیم گرفت زندگی دوباره ای به این نام و نشان بدهد و خاص ترین اتومبیل های اسپرت دنیا را تولید کند. درنتیجه، دوباره یک ایتالیایی سبب ادامه زندگی این نشان چند ملیتی شد. پس از فراز و نشیب هایی بالاخره مالکیت این خودروساز به شرکت فولکس واگن آلمان رسید، اگر چه هنوز در خاک فرانسه تولید می شود.

منبع: دیوار