سیر تحول سفرهای هوایی از شروع تا به امروز - آی تی گپ

آیا می توانید در فکر تان تصور کنید سوار بر هواپیمایی شده اید که تقریبا همه صندلی های آن خالی است و در حالی که خیلی راحت و آسوده به صندلی خود تکیه داده اید با یک دست خود به سیگار تان پک می زنید و در دست دیگر تان نوشیدنی خنکی دارید که هر از گاهی جرعه جرعه از آن می نوشید؟ البته نمی توانید تصور کنید، چون هواپیمایی با این ویژگی ها و امکانات را هرگز ندیده اید، اما در گذشته، پرواز با هواپیما همین قدر لوکس و تجملاتی بوده است. با همه این اوصاف، پرواز با هواپیما امروزه یک مسئله عادی است و شما در طی پروازتان ممکن است با مسافران دیگر بر سر عقب خواباندن صندلی تان بحث و مشاجره داشته باشید.

اولین پرواز مسافربری با اهداف مالی

اولین مشتری صنعت هواپیمایی که بابت مسافرت خود با هواپیما پول پرداخت نموده، آبرام فل (Abram Phell) بوده است. در سال 1914 خلبانی بیست و پنج ساله به نام تونی جونز (Tony Jannus) اولین مسافر صنعت هوایی را طی پروازی که بیست و سه دقیقه به طول می کشد از عرض خلیج تمپا (Tampa) عبور می دهد. آبرام، شهردار سنت پترزبورگ استان فلوریدا، چهارصد دلار به خاطر این پرواز تاریخ ساز پرداخت می نماید که معادل ده هزار دلار زمان فعلی است. این پرواز در اول ژانویه 1914 رخ داد.

دقیقا صد سال بعد یعنی در اول ژانویه سال 2014، هشت میلیون نفر با هواپیما سفر نموده اند. فقط در این روز، به طور تقریبی صد هزار پرواز بر فراز آسمان اجرا شده است.

ایجاد یک صنعت در زمینه پرواز

شرکت هواپیمایی Aeromarine در ایالات متحده، اولین دفتر هواپیمایی را به منظور فروش بلیت در سال 1922 تأسیس و راه اندازی کرد. اولین شرکت هواپیمایی با یک هواپیمای بوئینگ 247 در سال 1933 مسافران خود را بر فراز آسمان جابجا می کرد. تعداد مسافران این هواپیما فقط ده نفر بود که نهایتا با سرعت 200 مایل بر ساعت پرواز می کرد. از نظر بیشتر مردم این رخداد، باورنکردنی و معجزه آسا به نظر می رسید و این آغاز پیدایش صنعتی بود که امروزه به طور سالیانه 675 میلیارد دلار ارزش مالی دارد.

با من پرواز کن

در سال 1958 ترانه بیا با من پرواز کن (come fly with me) از فرانک سیناترا در صدر پر فروش ترین آهنگ های ایالات متحده نهاده شد. سیناترا به خاطر علاقه ای که به هواپیما و سفر هوایی داشت این آهنگ را اجرا کرد که با پیروزیت چشمگیری روبرو شد. مردم عاشق این آهنگ بودند اگر چه در واقعیت، بیشتر مردم توان مالی نداشتند که بتوانند با هواپیما سفر نمایند؛ حتی از نظر مالی این استطاعت را نداشتند که بر فراز خلیج تامپا پرواز نمایند. در سال 1958 بیش از 80درصد مردم امریکا نمی توانستند با هواپیما سفر نمایند، زیرا قیمت بلیت هواپیما بسیار بالا بود.

هواپیما های مسافربری لوکس و مجلل

در دهه 1950 و 1960 با هواپیما سفر کردن، نشان دهنده یک نوع خاص از سبک زندگی بود. در این دوران بود که اصطلاح jet setter و jet sette کاربرد پیدا کرد. اصطلاح jet setter به معنای ثروتمندان سوار بر جت بود؛ این اصطلاح برای توصیف ثروتمندانی به کار می رفت که این توان مالی را داشتند که با هواپیما به اقصی نقاط دنیا سفر نمایند. در آن روزگار مشتری شرکت هواپیمایی بیشترا افراد ثروتمند جامعه بودند. این افراد در حالی که از جواهرات خود استفاده می کردند و پالتو پوست گرانقیمت می پوشیدند به فرودگاه می رفتند، زیرا پرواز با هواپیما، بیشتر نشان دهنده یک سبک زندگی لوکس و تجملاتی بود تا اینکه صرفا وسیله ای باشد برای سفر راحت و بی دردسر. اما اوضاع به همین منوال باقی نماند و شرایط به کلی تغییر کرد.

سفر هوایی برای همه

در سال 1974 شرکت های هواپیمایی که برای پرواز از نیویورک تا لوس آنجلس کمتر از 1442 دلار به عنوان هزینه بلیت هواپیما مطالبه می کردند در واقع قانون را نقض می کردند. بعدها این قانون برداشته شد، به طوری که شرکت های هواپیمایی مجاز بودند خودشان درباره هزینه سفرهای هوایی تصمیم بگیرند تا اینکه در سال 1978هزینه سفرهای هوایی به مقدار 50 درصد کاهش پیدا می نماید. این کاهش قیمت بسیار قابل توجه و چشمگیر بود که باعث شد افراد بیشتری بتوانند از هواپیما برای مسافرت استفاده نمایند. تعداد افرادی که به وسیله این شرکت های خطوط هوایی جابجا می شدند، بی سابقه و باورنکردنی بود، در همین زمان بود که اوضاع به کلی تغییر کرد.

عایدی بیشتر

شرکت های هوایی کم کم متوجه شدند که می توانند با کاهش قیمت هر بلیت و افزایش تعداد مسافران هر هواپیما، عایدی بیشتری کسب نمایند. با این استراتژی یعنی پایین آوردن قیمت بلیت و بالا بردن تعداد افرادی که از پس هزینه بلیت هواپیما برمی آمدند، در واقع امکان سفر هوایی برای افراد بیشتری میسر می شود. آنها با استفاده از کوچکترین فضای موجود در کابین هواپیما صنعت هوایی را پرسودتر از همواره کردند. در سال 1980 با اکران فیلم airplan که یک فیلم کمدی پیروز و محبوب بین عامه مردم بود، ایده پرواز و سفرهای هوایی جزئی از فرهنگ عامه ی مردم امریکا شد.

صندلی بیشتر

تعداد صندلی های کابین تنها عاملی بود که باعث می شد تعداد مسافران بیشتری به وسیله خطوط هوایی جابجا شوند که در حقیقت باعث افزایش ظرفیت هواپیما می شد. در طی تمامی این سال ها تعداد صندلی های مسافران به طور دائم در حال افزایش بود. در سال 2001 ظرفیت حمل و نقل هواپیماها 70درصد برآورد شد، در حالی که در سال 1991 این مقدار 62درصد بود. در اوایل دهه 1970 شرکت های هواپیمایی حتی از 50درصد ظرفیت حمل و نقل هوایی خود شان استفاده نمی کردند. امروزه رقابت شدیدی بین شرکت های هواپیمایی وجود دارد به طور حتم صندلی بیشتر مترادف است با پول و عایدیزایی بیشتر، ولی در روزگار فعلی که مسافران استرس و اضطراب بیشتری را نسبت به هر دوران دیگری تجربه می نمایند. مطمئنا سفرهای هوایی باید به گونه ای باشند که افراد را کمتر در معرض شرایط بحرانی و استرس زا قرار دهند و باید سفری پر از آرامش را برای مسافران خود به ارمغان بیاورند.

سیگار کشیدن ممنوع

در گذشته و زمانی که سفرهای هوایی به تازگی میسر شده بود، برای مسافران قانون و مقررات زیادی وجود نداشت. در آن روزگار افراد ثروتمند نه تنها با لباس های شیک و تجملاتی خود با تمام تشریفات سوار هواپیما می شدند، بلکه هر چقدر هم که دلشان می خواست داخل هواپیما سیگار می کشیدند. سیگار کشیدن داخل هواپیما تا سال 1988 مجاز بود تا اینکه از این سال سیگار کشیدن در پروازهای داخلی که دو ساعت یا کمتر از دو ساعت طول می کشیدند دیگر مجاز نبود. در سال 1990 محدودیت ها بیشتر شد به طوری که در سفرهای داخلی که شش ساعت یا کمتر طول می کشیدند ممنوعیت استعمال سیگار وجود داشت. امروزه سیگار کشیدن در هیچ شرایطی طی سفرهای هوایی مجاز نیست. ممنوعیت سیگار کشیدن اولین محدودیتی بود که در هواپیماها اعمال شد، اما این تنها ممنوعیت اعمال شده نبود، بلکه محدودیت های دیگری کم کم اضافه شد.

سفرهای هوایی بعد از یازده سپتامبر 2011

دو ماه بعد از حملات یازده سپتامبر در آمریکا قانون جدیدی برای امنیت پرواز و حمل ونقل هوایی تصویب شد. قبل از یازده سپتامبر امنیت پروازها به وسیله هر فرودگاه به طور جداگانه کنترل می شد، اما اکنون امنیت پروازها به وسیله آژانس فدرال هوانوردی آمریکا کنترل می شود.

محدودیت ها و کنترل های بیشتر

امروزه محدودیت ها و نظارت های کنترلی بیشتری نسبت به گذشته اعمال می شود به طوری که فرایند بازرسی ها با شدت و جدیت بیشتری صورت می گیرد. امروزه مسافران هواپیما ممکن است قبل از سوار شدن به هواپیما مجبور باشند کفش های خود را دربیاورند. مسافران باید خیلی زودتر از انجام پرواز در فرودگاه حاضر باشند. به طور کلی این بازرسی ها فشار عصبی زیادی بر مسافران تحمیل می نماید و ممکن است قبل از سوار شدن به هواپیما مدت زمان بیشتری را منتظر بمانند. به هر حال در چنین شرایطی مسافران خسته و عصبی خواهند شد.

مشاجره بر سر عقب بردن صندلی هواپیما

اخیرا یک پرواز عادی از نوارک (Newark) به مقصد دنور (Denver) بسیار حاشیه ساز شد و توجه رسانه های ملی آمریکا را به سمت خود معطوف کرد. داستان این پرواز یک اقدام هواپیما ربایی نبوده است، بلکه داستان از آنجایی آغاز می شود که یکی از مسافران هواپیما به نام جیمز بیچ با استفاده از ابزاری که به سینی صندلی متصل می نماید مانع از این می شود که مسافر جلویی صندلی خود را به سمت عقب ببرد و استراحتی کند. جیمز بیچ در حالی که داشته روی سینی جلوی صندلی با لپ تاپ خود کار می کرد، اجازه نمی داد خانمی که در صندلی جلو نشسته بوده، صندلی خود را به سمت عقب بخواباند و مشاجره از همین جا آغاز می شود. مسافر جلویی صندلی خود را با زور و خشونت به سمت عقب می خواباند و جیمز بیچ در پاسخ، صندلی را به سمت جلو هل می دهد. این خانم بر می شود و نوشیدنی خود را به صورت او می پاشد و چنان جر و بحثی در می گیرد که خلبان هواپیما به سمت شیکاگو تغییر مسیر می دهد و هر دو مسافر قانون شکن از هواپیما اخراج می شوند.