درباره سحر قریشی و پدیده خودبرتربینی - آی تی گپ

واکنش تند کاربران فضای مجازی به طرز برخورد سحر قریشی

حجت نظری، عضو شورای شهر تهران در حساب توییتر خود نوشت: لباس پاکبان های عزیز در این روز های کرونایی هم چهره شهرمان را پاکیزه نگه داشته اند، به رنگ شرافت و غیرت است که بعید می دانم با هر رنگی ست گردد. رفتار طبقاتی، توهین آمیز و غیر انسانی خانم سحر قریشی با پاکبان محترم محکوم است و انتظار می رود هنرمندان مردمی به آن واکنش نشان دهند.

کاربر دیگری در پاسخ به رفتار سحر قریشی این گونه نوشت: نه خانم سحر قریشی، لباس رفتگر با لباس شما ست نشده، اما اخلاق و شعور شما - اگر هم روزی داشته اید - حتما ریست شده است. کار ننموده اید و نمی فهمید که هستند کسانی که خسته می شوند. جامعه تان را نمی شناسید و نمی دانید که هستند کسانی که نخواهند با سلفیشی، چون شما سلفی بگیرند.

کاربری دیگر در صفحه توییتر خود نوشت: وقاحت به معنای واقعی کلمه! خانم قریشی، ارزش اون پاکبان زحمتکش برای ما خیلی بیشتر از شمای هست که شرم و آبرو را خورده و حیا را قی نموده اید. قرن ها از انسانیت فاصله دارید شما و امثال شما.

یکی دیگر از کاربران نیز در واکنش به این وبدبو نوشت:از کمبود امکانات و ضعف دولت های آمریکا و اروپا گفتیم اما منصفانه این است که از فقر فرهنگی سلبریتی های ایرانی هم بگوییم؛ در شرایطی که بسیاری از هنرمندان خارجی مبالغی را برای درمان بیماران کرونایی یاری می نمایند، امثال سحر قریشی در خیابان رفتگرها را مسخره می نمایند.

این نگاه از بالا به پایین از کجا سرچشمه می گیرد؟

متاسفانه در جامعه کنونی ما شاهد نوعی رویکرد هستیم که برخی افراد به دیگران به اندازه ثروت و صندلی اجتماعی شان احترام می گذارند. در نتیجه افراد فرودست و کم درآمد جامعه به صورت اتوماتیک در دیدگاه این افراد از چرخه احترام و عزت اجتماعی خارج می شوند و نتیجه آن رفتار های این چنینی می گردد. افرادی که قشر کارگر و پایین دست جامعه را لایق احترام و تکریم نمی دانند و دست به رفتار هایی می زنند که به دور از ادب است.

نکته بعدی نوعی خودشیفتگی در برخی افراد مشهور و دارای موقعیت اجتماعی بالاست که برای شان دردسرساز می گردد. این افراد فقط خود را مستحق معاشرت با افراد ثروتمند و دارای طبقه بالای جامعه می دانند و مراوده و ارتباط با افراد پایین دست را کسر شان خود می دانند و از دیدگاه آن ها، افراد این چنینی تنها می توانند آن ها را تحسین و تکریم نمایند و حق اظهارنظر و داشتن نظر مستقل را ندارند. در شرایطی بدتر، برخی از آن ها بر این تصور هستند که ارتباط با افراد ضعیف و فرودست به وجهه آن ها آسیب می زند و به قول معروف از کلاس کاری آن ها کم می نماید.

معیار عزت و احترام را بشناسیم

به انسان های با اخلاق از همان دوران کودکی آموخته شده که به تمامی افراد فارغ از موقعیت و درآمد آن ها احترام بگذارند و تمامی انسان ها بدون توجه به رنگ پوست و جنسیت و درآمد، قابل احترام هستند.

در رفتار های چنین افرادی به کارگر خدماتی همان قدر احترام و عزت گذاشته می گردد که به پزشک یا بزرگان. شاید بهتر است نظام آموزش و پرورش کشور در این زمینه کوشش بیشتری کند و اخلاقیات و روش های انسان بودن را با دقت بیشتری به بچه ها آموزش دهد تا شاید حداقل در نسل های بعدی، معیار عزت و احترام میزان نفعی که از شخص مقابل گیرمان می آید، نباشد. یا شاید مراوده با افراد مشهور و ثروتمند باعث افتخارمان نگردد و افراد را صرف نظر از صندلی و طبقه اجتماعی، به خاطر طرز فکر و اخلاق شان بخواهیم و به آن ها احترام بگذاریم.