تراکتور مدل 98؛ سناریو تکراری تغییر مربی
به گزارش آی تی گپ، تراکتور مدل 98 فراز و نشیب های زیادی در این سال داشت و آغاز و سرانجام 98 برای تبریزی ها شیرین نبود.
به گزارش خبرنگاران، کسی فراموش نمی کند که تغییر 3 مربی در لیگ هجدهم باعث از دست رفتن سهمیه آسیایی شد اما زنوزی و تیمش از این تجربه درس گرفتند و تا به امروز مانع از بلایی شدند که فصل گذشته سر این تیم آورد.
نیمکتی برای پیرمردهای بی انگیزه
اعتماد نکردن به محمد تقوی باعث شد تا زنوزی باز هم تیمش را به پیرمردی کم انگیزه بسپارد اما جرج لیکنز بلژیکی نتوانست از آزمون پیش رویش سربلند بیرون بیاید. تراکتور در رقابت با شهرخودرو بر سر سهمیه چهارم لیگ قهرمانان آسیا، قافیه را واگذار کرد تا دست تبریزی ها دوباره از لیگ قهرمانان آسیا کوتاه بماند. لیکنز نتوانست در ادامه نیم فصل دوم راه تقوی را به خوبی طی کند و این تیم را به حداقل چیزی که می خواهد برساند. قرار نگرفتن در بین 4 تیم برار لیگ باعث شد تا زنوزی قید پیرمرد بلژیکی را بزند و او را راهی کشورش کند.
پس از لیکنز و برای دلبری از طرفداران تراکتور، این بار نوبت دنیزلی بود که زنوزی به سراغش برود و نیمکت تیمش را به او بسپارد. مردی که در 8 فصل اخیرش نتوانسته بود هیچ مقام و یا جام قابل توجهی کسب کند و معلوم نشد با چه مشاوره ای او را برای راهنمایی تراکتور انتخاب کرد. دنیزلی هم فصل را با خرید ستاره هایی چون خانزاده و رضا اسدی شروع کرد و با جذب کوین فورچونه، گران قیمت ترین خرید تاریخ لیگ برتر را رقم زد. تمام این خرج ها فقط در 8 هفته ابتدایی خوب بود و انگار تراکتور دنیزلی بعد از هفته نهم پنچر شد. سرمربی که یک بار از ترس زلزله در ماشینش خوابید و مشکل قلبی داشت، پس از سقوط این تیم به رده هشتم، با تبریز خداحافظی کرد و به ترکیه رفت.
قدردانی زنوزی از فراوری ایرانی
درس عبرت مالک متمول تراکتور از قضیه پارسال تقوی و فرصت ندادن به مربی داخلی، این بار زنوزی را مجاب کرد تا او پای ساکت الهامی بنشیند و نتایج خوب این مربی او را ابقا کند. الهامی توانست با آمار 100 درصد پیروزی خانگی، امتیازی را در یادگار هدر ندهد و اگر این 5 امتیاز از دست رفته اخیر نبود، این تیم می توانست رقیب جدی برای پرسپولیس در راه قهرمانی باشد. البته این امتیاز از دست دادن ها بدون حاشیه نبود و برخی از بازیکنان تراکتور معتقد هستند مهندسی لیگ سبب شده تا داوران علیه این تیم سوت بزنند و باعث از دست رفتن 5 امتیاز و باخت نقابل پرسپولیس شوند.
رسوایی های آخر سالی برای تراکتور
انتصاب یک مدیر غیرفوتبالی به نام غلامرضا صادقیان به عنوان مدیرعامل تراکتور، باعث انتقاد بسیاری از پیشکسوتان این تیم شد و عملکرد این مدیر باعث شد که این انتقادها دو چندان گردد. پروژه های ناموفق صادقیان در تراکتور با 3 شکست در پرونده بازیکنان خارجی این تیم همراه شد به طوری که باشگاه تراکتور موظف به پرداخت مجموعا بیش از یک میلیون و 300 هزار دلار به کوین کونستانت، لی اروین و آنتونی استوکس شد تا اواخر سال 98 خیلی هم برای تبریزی ها شیرین نباشد و آن ها در آستانه کسر امتیاز و محروم شدن از پنجره جابجایی قرار بگیرند.
سالی معمولی برای دیگر تیم تبریزی
ماشین سازی سال 98 یک تیم کاملا معمولی با حواشی عادی در زمین فوتبال بود. رسول خطیبی این تیم را در لیگ برتر نگه داشت و زنوزی باز هم به او اعتماد کرد و این تیم را در لیگ نوزدهم به وی سپرد. البته تفاوت گذاشتن بین تیم اول و دوم شهر تبریز، چیزی بود که از ابتدا توسط مالک متمول این 2 تیم نشان داده شده بود و کار عجیبی نبود. البته راه مشترک خطیبی و ماشین سازی در نیم فصل از هم جدا شد و زنوزی تیمش را به احد شیخ لاری سپرد. ناراحتی خطیبی از زنوزی به این دلیل بود که سرمربی ماشین سازی انتظار داشت مالک باشگاه بعد از نتایج خوبش با این تیم، سکان راهنمایی تیم اول تبریز را به او بسپارد اما زنوزی این کار را نکرد و ترجیح داد الهامی را به این تیم برگرداند.
در اواخر سال نیز، هوشنگ نصیرزاده به دلایلی کاملا شخصی از مدیریت این تیم کنار کشید تا ماشین سازی هم همانند تراکتور بدون مدیرعامل سال را به خاتمه برساند.
منبع: خبرگزاری ایسنا