آلمان از آثار غارت شده دل نمی کند (تور آلمان) - آی تی گپ

با تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ آلمان دیدن کنید.

به گزارش ایسنا به نقل از آرت نیوزپیپر؛ لنا کرک ـ سناتور عدالت، تنوع و مبارزه با تبعیض در برلین ـ به کمیته حقوقی مجلس استان برلین گفت که دیدگاه های متفاوتی درباره عدالتِ در اختیار داشتن محراب پرگامون و مجسمه نیم تنۀ نفرتیتی در قانون وجود دارد. مجسمه نیم تنه نفرتیتی و محراب پرگامون دو مورد از محبوب ترین جاذبه های موزه های برلین هستند که به ترتیب در موزه نو برلین و موزه پرگامون نگهداری می شوند.

این اظهار نظر پس از آن بیان شد که سارایا گومیس معاونِ لنا کرک ماه گذشته در مصاحبه ای از بازگرداندن این دو اثر باستانی سخن گفته و اظهار نموده بود: شخصاً هوادار بازگرداندن محراب پرگامون و نیم تنه نفرتیتی هستم. از منظر ضد تبعیض باید گفت همه دارایی های فرهنگی سایر منطقه ها دنیا به خود آن ها تعلق دارد و به صورت غیرقانونی اینجا هستند، با این حال تصمیم برای بازگرداندن این آثار باستانی در حوزه تصمیم و اختیارات ما نیست.

اظهارات گومیس بحث هایی را در آلمان به راه انداخته است و خبرگزاری محافظه کار ولت (Welt) در گزارشی به نقل از مارکوس وولر، منتقد هنری با عنوان مونالیزای ما باید در برلین بماند، به زیبایی مجسمه نیم تنه نفرتیتی که قدمت آن به سال 1340 قبل از میلاد بازمی گردد، اشاره نموده است.

مجسمه نفرتیتی در سال 1912 میلادی به وسیله لودویگ برشارت، باستان شناس آلمانی در محوطه عمارنه در 240 کیلومتری جنوب قاهره کشف شد. مصر از زمان رونمایی این مجسمه در سال 1924 خواهان بازگرداندن آن شده است، اگرچه بنیاد میراث فرهنگی پروس ادعا می نماید که آن ها درخواست رسمی برای بازگرداندن نفرتیتی ندارند. این بنیاد بعلاوه ادعا می نماید که این مجسمه باستانی به طور قانونی از مصر خارج شده است، اگرچه این مورد محل مناقشه میان آلمان و مصر بوده است.

ترکیه نیز مدت هاست که خواهان بازگرداندن محراب پرگامون، یک بنای تاریخی متعلق یونان باستان شده است که قدمت آن به قرن دوم قبل از میلاد بازمی گردد.

صحبت از بازگرداندن آثار به کشور های اصلی در حالی مطرح شده است که دولت آلمان چندی پیش تصمیم گرفت پس از سال ها مجسمه های بنین را به نیجریه بازگرداند. مجسمه هایی که به وسیله بریتانیایی ها غارت و به آلمانی ها فروخته شده بود.

یورگن زیمرر، مورخ استعمار آلمان، به نشریه آرت نیوزپیپر گفت که بازگرداندن برنز های بنین یک پیشرفت معنادار بود؛ زیرا به این معنی بود که مسؤولیت، دیگر فقط در قبال جنایات کشور شما نیست، بلکه از جنایات یک قدرت استعماری دیگر نیز سود می برید.

به گفته زیمرر، برداشتن مجسمه نفرتیتی و محراب پرگامون از کشور های مبدأ تحت شرایط مشابهی (تحت قوانین استعماری یا فشار سیاسی) انجام شده و با همان منطق باید بازگردانده گردد.