آخرین بازار در احیای پساکرونا - آی تی گپ

به گزارش جهانی اقتصاد، اکونومیست در گزاشی این طور تحلیل کرده است که شکل سفرهای بین المللی در طول تاریخ با تغییرات گسترده ای همراه بوده که امروزه سفر با چمدان نماد سفرهای بین المللی به شمار می رود. در قرن پانزدهم ماجراجویان برای یافتن اسلحه های جدید برای جنگ به سفرهای دور و دراز در قاره های دیگر می رفتند که در این سفرها وسایل مورد نیاز خود را در گالن هایی حمل می کردند. در قرن هجدهم نیز اشراف زادگان در قالب یک کاروان بزرگ، ماه ها با کالسکه و اسب و مملو از خدمتکار و همراه حتی حمل مبلمان در اروپا به سفر می پرداختند که بسیار پرهزینه و پروسیله بود. اما در اواخر قرن نوزدهم که گذراندن سفر چند هفته ای در خارج از کشور برای ثروتمندان معمول بوده سبک سفر با چمدان وارد شکل سفرهای خارجی شد. تا دهه 1970، گردشگران و مسافران برای حمل وسایل در فرودگاه های وسیع نیازمند وسایل نقلیه بوده اند از این رو کیف چرخدار نماد دوران سفرهای جمعی است.

افزایش کیف چرخدار نمایانگر کاهش هزینه و افزایش سفرهای طولانی است. با پیشرفت تکنولوژی و به ویژه اختراع هواپیما، سفرهای هوایی به دلیل ارزان تر بودن همچنین افزایش درآمد و اوقات فراغت بیشتر باعث شد تا سفرهای خارجی معمول و تعطیلات در خارج از کشور برای بسیاری از کشورهای ثروتمند در دسترس قرار گیرد. با وجود این سهولت در سفر تنها عامل گسترش گردشگری نبوده است. بلکه گسترش شرکت های فعال در این حوزه در سراسر جهان و افزایش اشتغال و مشاغل در عرصه گردشگری بسیار تاثیرگذار بوده است و همچنین سفرهای تجاری شرکت های چندملیتی زنجیره های تامین سفر را به یکدیگر متصل می کند. فراتر از این امور، مهاجرت فرصت یافتن شغل، تغییر محل زندگی یا ادامه تحصیل در سراسر جهان را گسترش داده و به دلیل متفرق کردن خانواده ها به دلیل مهاجرت، نیاز به برقراری ارتباط و شرکت در مراسم و جشن ها باعث شد سفر به کشورهای خارجی افزایش پیدا کند و در واقع دورتر زندگی کردن خانواده و دوستان جامعه جهانی را گرد هم آورد. از این رو سفرهای بین المللی امری اجتناب ناپذیر به شمار می آید. تقریبا طی 60 سال اخیر امکان سفرهای ارزان و راحت برای گردشگران بین المللی فراهم شده است.

سفر با قطار و با قدرت باد و اسب بخار بسیار سخت و گران بود و سفر به بسیاری از مقاصد جهان تقریبا غیرقابل دسترس بوده و تا 100 سال پیش سفر با کشتی های اقیانوس پیما نیز بسیار گران بود. یک کابین درجه یک تایتانیک در سال 1912 با قیمت 30 پوند (امروزه 3500 دلار) در اختیار مسافران قرار می گرفت. همچنین بلیت ترانس آتلانتیک در هیدنبورگ در سال 1936 حدود 400 دلار هزینه داشت که این عوامل مانع گسترش سفرهای بین المللی می شده است. افزایش ناگهانی سفرهای بین المللی اما با شروع پروازها صورت گرفت. جهت سفر با قطار از پکن به مسکو پنج روز به طول می انجامید و این درحالی است این مسافت با هواپیما در 7 ساعت طی می شود و این عامل تغییردهنده واقعی ارزان تر شدن و افزایش سفرهای بین المللی بوده است. در سال 1950 تنها 25 میلیون نفر به خارج از کشور سفر کرده اند درحالی که به گزارش سازمان جهانی گردشگری در سال 2019 این رقم به 5/ 1 میلیارد مسافر افزایش یافت. تقریبا سه پنجم مسافران بین المللی در سال 2019 با هواپیما سفر کردند و تنها 5 درصد از طریق دریا و یک درصد قطار را به عنوان وسیله سفر خارجی خود انتخاب کرده اند. در سفرهای جاده ای نیز 35 درصد از مسافرانی که با اتومبیل از مرزها عبور کردند اروپایی ها بودند که ساکنان بزرگ ترین بازار مسافرتی جهان هستند که از جاده های خوب درون قاره ای برخوردارند.

حدود 55 درصد با هدف گذراندن تعطیلات کل سفرهای بین المللی را تشکیل می دهند و سهم سفرهای تجاری حدود 11 درصد از کل سفرهای خارجی است. مابقی مسافران به دیدار اقوام و دوستان در خارج از کشور تعلق گرفته است که البته در این میان، برخی با اهداف مذهبی سفر می کنند مثلا سالانه بیش از 2 میلیون نفر به مکه می فرایند و بیش از 15 میلیون نفر برای درمان و سلامت سفرهای خارجی را انتخاب می کنند. گردشگری بین المللی منجر به درآمدزایی فعالان این عرصه همچون هتل ها، رستوران ها، برگزارکنندگان تورها و سایر فعالان شده است به طوری که در سال 2019 منجر به کسب درآمد 5/ 1 هزار میلیارد دلاری از محل گردشگری بین المللی شده است. به گزارش سازمان همکاری های مالی و توسعه (OECD) تا پیش از همه گیری کووید-19 در جهان، سهم سفر از تولید ناخالص داخلی حدود 4/ 4 درصد و میزان اشتغال در کشورهای ثروتمند در عرصه گردشگری حدود 7 درصد بوده است. همچنین براساس اعلام سازمان تجارت جهانی، سفرهای بین المللی 5/ 6درصد از صادرات جهانی سال 2019 را به خود اختصاص داده است. به گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری نیز در مجموع سفر و جهانگردی بیش از 330 میلیون شغل را دربرمی گیرد که حدود یک دهم از کل اشتغال در جهان را شامل می شود.

همه گیری کرونا صنعتی را که متکی بر آزادی سفر مردم بوده ویران کرده است و سفرهای بین المللی از اواخر مارس تا ماه مه 2020 تقریبا متوقف شد که این امر به دلیل بسته شدن مرزهای چهارپنجم کشورهای جهان بوده است. ممنوعیت سفر و کاهش ناگهانی و بی سابقه تردد مسافران در سطح بین المللی منجر به کاهش 70 تا 75 درصدی گردشگران ورودی جهان در سال 2020 شده است که گردشگری بین المللی حدود یک میلیارد مسافر خود را در مقایسه با سال 2019 از دست داده است و متحمل 3/ 1 میلیارد دلار خسارت شده که این رقم 10 برابر خسارت های وارده در بحران مالی 2009 بوده است. با این اوصاف شرایط بهبودی حتی با توزیع واکسن های اثرگذار در درازمدت امکان پذیر است و به گزارش سازمان همکاری و توسعه مالی، گردشگری در زمره آخرین بخش های مالی در جهت بازیابی به شمار می رود.

اما با وجود این چشم اندازهای روشنی برای بهبود، توسعه و رشد دوباره بازار گردشگری وجود دارد. باتوجه به کاهش چشمگیر گازهای گلخانه ای به دلیل کاهش پروازها، نظرات درباره چگونگی کاهش دائمی این آلودگی افزایش یافته است که این امر ناشی از وقفه ای است که در سفر به مقاصد گردشگری رخ داده و جهان را برای یافتن راه هایی برای سفرهای سبز سوق داده است. براین اساس در طولانی مدت ارتباط بین رشد ثروت و میل به سفر قطع نخواهد شد. با وجود هزینه های بسیار بالا در کوتاه مدت، همه گیری کرونا ممکن است به سرعت بخشیدن فرایندهایی که در نهایت سفرها را راحت تر و خسارت ها را کمتر کند، منجر شود. اگرچه درحال حاضر بازار گردشگری بین المللی با شرایط سختی دست و پنجه نرم می کند اما صنعت جدیدی که درحال وقوع است می تواند بسیار بهتر از اکنون و حتی گذشته باشد.