راه کار هایی برای اینکه بهتر تمرکز کنیم! - آی تی گپ

به گزارش، همان طور که با کمک پا ها هر جا که بخواهیم می توانیم برویم؛ با کمک مغزمان نیز می توانیم در هر مسیری سیر و سلوک کنیم.

اغلب مردم می گویند اگر شغلی که به آن علا قمندید را انتخاب کنید، کار کردن برایتان نوعی سرگرمی محسوب می شود. اما این همیشه صدق نمی کند. برای این که بدانیم چرا با وجود داشتن شغل مورد علاقه، باز هم احساس خستگی می کنیم؛ بیایید با ساختار مغز انسان بیشتر آشنا شویم!

قشر جلویی مغز یکی از بخش های پیشرفته آن محسوب می شود که ساختار های تکامل یافته ای را شامل می شود. در واقع این بخش مسئول عملکرد های وابسته به آگاهی در انسان است. عملکرد هایی مانند توانایی هدف گذاری، برنامه ریزی برای آینده، جلوگیری از انجام اعمال غریزی، تصمیم گیری های آگاهانه و سازمان دهی فعالیت های بدن. در مجموع این توانایی های پیچیده اغلب به عنوان عملکرد های اجرایی مغز شناخته می شوند.

می دانیم توانایی قشر جلویی مغز در انسان از هر گونه دیگری در سیاره زمین بیشتر است. پس چرا هنوز از نظر فکری در بیشتر مواقع احساس می کنیم بار زیادی بر دوش مان است؟

با در نظر دریافت تغییرات مالی چشم گیری که تقریباً در قرن اخیر اتفاق افتاده است، شمار افرادی که کار فیزیکی انجام می دادند به طور عمده ای کاهش و شمار افرادی که با علم و دانش خود کار می کنند، به طور عمده ای افزایش یافته است.

از جنبه های بزرگ این تغییرات این است که بخش اعظم نیروی کار امروزه به هوش هیجانی بیشتری نیاز دارد و به همین میزان مهارت های نظری یا انتزاعی بیشتری نیز می طلبد. هر دوی این توانایی ها نیز مربوط به قشر جلویی مغز می باشد.

برای روشن شدن موضوع باید بگوییم که ما ادعا نمی کنیم امروزه از اجدادمان سخت تر و بیشتر کار می کنیم. اما در طی قرون اخیر، به نظر می رسد میزان مطالبه هوش اجرایی در سطح وسیعی توسعه یافته است.

در انواع شرکت های صنعتی مختلف، افرادی را مشاهده می کنیم که از شغل خود خسته اند، کمبود تمرکز دارند و بیشتر از تدبیراندیشی، رفتار انفعالی دارند. آن ها عقیده دارند انجام چندین کار به طور هم زمان تنها راهی است که می توانند به وسیله آن از وظایف بی شماری که باید انجام دهند، جلو بیفتند.

مشکل این جاست که مغز ما در بازه زمانی مشخص، فقط به میزان محدودی توانایی تمرکز کردن دارد. دانشمندانی مانند دنیل کانمن، نویسنده کتاب توجه و تلاش، تحقیقی انجام داده است که به این مسئله اشاره می کند.

طبق بعضی محاسبات، مدت زمانی که تمام تمرکز خود را صرف انجام دادن کاری می کنید، 40 درصد کم تر از مدت زمانی است که آن کار را با وقفه های گاه و بی گاه انجام می دهید.

البته اگر کیفیت و صحت انجام کار برایتان اولویت نیست، انجام دو یا چند کار به طور همزمان اشکالی ندارد. اما این باور رایج که انجام چندین کار به طور همزمان باعث می شود مفید واقع شویم، بیشتر از اینکه صحت علمی داشته باشد، افسانه و خیال است.

هر موقع با جریان بی وقفه ای از حواس پرتی ها روبرو شدید که می خواهند تمرکزتان را بدزدند، به هر طریقی سعی کنید خود را در منطقه مجزایی قرار دهید. (به اصطلاح در جزیره ای میان جمعیت) این منطقه می تواند از نظر جسمی یا فکری باشد.

احتمالاً فکر می کنید حتی یک لحظه رهایی از جمعیت غیرممکن است. بعضی افراد می گویند هر بار که رئیس شان تماس می گیرد، باید فوراً جوابش را بدهند یا همه چیز در محل کار به این بستگی دارد که آن ها سریعاً واکنش نشان دهند و در لحظه تصمیمات فوری اتخاذ کنند. اما برای هر مسئله ای چاره ای وجود دارد.

ارتباط با دیگران در محدوده ای که به شما آسیبی وارد نسازد، برای رسیدن به موفقیت لازم است. راه های خلاقانه زیادی برای مشخص کردن حد و مرز های ارتباط با هر شخص وجود دارد. در یک بیمارستان، پرستار ها هنگام توزیع دارو پیش بند های رنگ روشن می پوشند تا مطمئن شوند چیزی آلوده به عفونت های ویروسی با لباس شان تماس پیدا نکند. یا این که شرکتی در نزدیکی مکان پر سر و صدایی واقع شده است که کارکنان آن سالن کنفرانس خاصی را طراحی نمودند تا مکان آرام و ساکتی برای کار کردن فراهم کنند؛ بنابراین بهتر است راه هایی پیدا کنید که نیاز شما برای تمرکز کردن را برطرف می سازد.

وقتی برای جزیره خود حد و حدود منعطفی قائل می شوید، نه تنها خودتان به آن متعهد می شوید، بلکه دیگران را نیز برای احترام و حمایت از پارامتر های خود تشویق می کنید.

این که افراد از مرز میان همکاری و دخالت تخطی کنند، مسئله غیرعادی نیست. در تکنولوژی پیشرفته و شرکت های در حال پیشرفت، اغلب در مورد حدف دفاتر خصوصی چیز هایی می شنویم. به طور مثال دفاتر غیرشخصی و عمومی با دفاتر مخصوص و انفرادی جایگزین می شوند.

دفاتر غیرشخصی فواید زیادی دارند، اما با مشکل نقض حریم شخصی رو به رو هستند. اما با این حال باید تلاش کنیم دچار حواس پرتی نشویم و بر کار خود تمرکز کنیم.

از این روش ها برای حفظ تمرکز استفاده کنید:

روز های خاصی از ماه را به عنوان زمان هایی که باید در جزیره خود کار کنید مشخص نمایید. این زمان را به انجام کار هایی که به کیفیت و صحت و خلاقیت نیازمندند، اختصاص دهید.

جایی را برای تمرکز و بودن در جزیره خود به طور جسمی مهیا کنید. بهتر است اتاقی را انتخاب کنید که سر پوشیده است و می توان درش را بست.

آن ها باید بدانند فقط در چه مواقعی و چه شرایطی می توانند در کارتان اختلال ایجاد کنند. برای آن ها در مورد این که می خواهید تمرکز داشته باشید، توضیح دهید. البته جوابگوی نیاز های آن ها نیز باشید و زیاده روی نکنید.

هنگام انجام کار هایی که نیاز به تمرکز دارند، تلفن همراهتان را کنار بگذارید.

هر وقت می خواهید میان جمع و شلوغی وارد منطقه فکری خود شوید، ابتدا فکر تان را آرام کنید.

تمرکز برای بیشتر افراد به طور طبیعی وجود ندارد. در واقع تمرکز نیز نوعی مهارت است که مثل هر مهارت دیگر نیاز به تمرین و تلاش و یادگیری دارد.

در قدم اول باید بدانید که برای انجام بهتر کار ها لازم است مهارت تمرکز کردن را افزایش دهید.

در قدم بعدی باید برای آن وقت بگذارید و تلاش کنید. از موارد گفته شده کمک بگیرید و فکر تان را برای تمرکز کردن تربیت کنید. از خودتان بپرسید:

چقدر در روز می توانید خوب تمرکز کنید؟

تا چه مقدار می توانید کارهایتان را اولویت بندی کنید؟

چند دقیقه در روز را به خاطر حواس پرتی از دست می دهید؟

جواب دادن به این سوالات باعث می شود ماهیت تمرکز را بهتر درک کنید و به اهمیت آن بیشتر پی ببرید. بیشتر افراد تمرکز را به عنوان یک مهارت استراتژیک در نظر نمی گیرند، پس وقتی برای این که میزان تمرکز خود را تخمین بزنند قائل نمی شوند. وقتی با تمرکز به عنوان یک مشکل استراتژیک برخورد نکنید، به راحتی اهمیتش را دست کم می گیرید.

توانایی شما در تمرکز به این که تا چه مقدار از حواس پرتی ها دوری می کنید بستگی دارد. افرادی که تمرکز قوی ندارند، دچار چالش هایی در مدیریت زمان می شوند یا نمی توانند کارهایشان را به طور مرتب انجام دهند. البته این که گاهی حواس مان پرت شود طبیعی است. اما توانایی در غلبه بر عوامل حواس پرتی است که میزان تمرکزمان را نشان می دهد.

منبع: برترینها