رابطه شیمی درمانی و زخم های دهانی
به گزارش آی تی گپ، سرطان دهان شامل طیفی از ضایعه های بدخیم است که در دهان اتفاق می افتد که یا منشا آن خود بافت دهان است یا از بدخیمی های سایر نقاط بدن ناشی می گردد. برای دستیابی به سلامت دهان، دندان پزشک باید به اسم یک عضو، هماهنگ با تیم مراقبت های بهداشتی بیماران سرطانی عمل کند.
رابطه شیمی درمانی و زخم های دهانی
نویسنده: دکتر آرش منصوریان، متخصص بیماری های دهان
سرطان دهان شامل طیفی از ضایعه های بدخیم است که در دهان اتفاق می افتد که یا منشا آن خود بافت دهان است یا از بدخیمی های سایر نقاط بدن ناشی می گردد. برای دستیابی به سلامت دهان، دندان پزشک باید به اسم یک عضو، هماهنگ با تیم مراقبت های بهداشتی بیماران سرطانی عمل کند.
بیمارانی که شیمی درمانی می شوند ممکن است تظاهراتی از قرمزی و زخم در مخاط دهان، عفونت بافت های اطراف دهان، خون ریزی بیش از حد در پی ضربه های خفیف، خشکی دهان و کم خونی را داشته باشند. التهاب مخاط دهان (مخاط دهان قرمز، حساس و پوسته پوسته می گردد و کنده شدن لایه سطحی در آن مشابه یک سوختگی شدید دهانی است) در بیش از 40 درصد بیماران تحت معالجه با شیمی درمانی رخ می دهد و اغلب به اسم یک فاکتور محدودنماینده دوز شیمی درمانی و به اسم عامل قطع دوز با فواصل زمانی در پرتودرمانی مطرح می گردد. در شیمی درمانی، التهاب مخاط دهان اغلب بین روز هفتم و چهاردهم شیمی درمانی ظاهر می گردد و این زمانی است که داروها باعث کاهش شدید تعداد گلبول های سفید خون می شوند. التهاب مخاط دهان معمولا 1 تا 2 هفته بعد از اتمام درمان فروکش می نماید. بیماران معمولا وجود زخم، درد، اختلال در بلع، عدم درک مزه و مشکل در غذا خوردن را گزارش می نمایند. مشکل در خوردن غذا، خطرات عفونت دهانی و سیستمیک را افزایش می دهد. اگر غدد بزاقی اصلی تحت اشعه قرار گرفته باشند، بعد از آغاز اولیه التهاب مخاط دهان ممکن است خشکی دهان رخ دهد.
برای کاهش این مشکل ها چه باید کرد؟
استفاده از دهان شویه ملایم (آب نمک مخلوط با جوش شیرین) برای تمیز نگه داشتن سطوح زخمی دهان تا حد ممکن.استفاده از بی حس نماینده های موضعی مثل ژل لیدوکائین یا یک محلول آنتی هیستامین (بنزیدامین، دیفن هیدرامین، پرومتازون) که می تواند درد را کنترل کند. این عوامل را می توان با شیر منیزی (Maalox) مخلوط کرد تا به صورت یک پوشاننده عمل نمایند (برای محافظت از نواحی زخمی)
استفاده از دهان شویه های ضدمیکروبی نظیر کلرهگزیدین.
داروهای ضدالتهاب مثل دگزا متازون یا عصاره بابونه
دریافت کافی آب
رژیم غذایی نرم، پروتئین و مکمل ویتامین در مقادیر درمانی.
هوای مرطوب (مرطوب نماینده یا تبخیرنماینده)
اجتناب از الکل، تنباکو و غذاهای محرک (به اسم مثال میوه ها و آبمیوه های خانواده مرکبات، غذاهای داغ و تند)
در استفاده نمایندگان از دندان مصنوعی تا زمان رفع شدن مرحله حاد التهاب دهان، بیمار نباید از آن استفاده کند. زمانی که بیمار شیمی درمانی سرپایی یا بیمارستانی دریافت می نماید، دندان پزشک باید از شمارش گلبول های سفید بیمار و شرایط پلاکتی وی، قبل از انجام مراقبت های دندان پزشکی آگاهی داشته باشد.
منبع:www.salamat.com
منبع: راسخون