خبرنگاران مسائل بچه ها اوتیسم در دوری اجتماعی - آی تی گپ

سیگن هارتلی روز پنج شنبه در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگاران، دوران کنونی دوری اجتماعی را برای والدین و فرزندانی که دچار اوتیسم و مسائل رشد هستند، پیچیده تر دانست و اضافه نمود با واقع بینی و گفت وگو با پزشک خانواده و صحبت با فرزندان می توان این چالش ها را تا حدود زیادی مدیریت کرد و از اضطراب والدین و فرزندان کاست.

وی که در زمینه ارتقای سلامت و رفاه افراد دارای ناتوانی در رشد و خانواده های آنها تحقیق می نماید، ادامه داد: فرایند رویارویی با این چالش در درجه اول نیازمند توجه والدین و زوج ها به نیازهای خود است تا بتوانند با آرامش و به دور از استرس بر مسائل و سختی های بچه هاشان در این دوره متمرکز شوند.

استاد دانشکده بوم شناسی انسانی دانشگاه ویسکانسین مدیسن درباره اینکه چگونه خانواده ها و والدینی که فرزندان مبتلا به اوتیسم یا با ناتوانی جسمی دارند، باید از چالش های دوران انزوا و دوری اجتماعی گذر نمایند، گفت: بیماری واگیردار کووید-19 زندگی روزمره را برای بسیاری از خانواده ها، از جمله آنها که بچه ها دارای اوتیسم یا مسائل رشد دارند، به طور چشمگیری تغییر داده است.

هارتلی اضافه نمود: در حالی که بعضی از چالش های کووید-19 در بین خانواده ها جهانی است، بعضی از مسائل هم خاص خانواده هایی است که بچه ها دچار اوتیسم یا دیگر شرایط جسمی دارند. به عنوان مثال، بسیاری از این خانواده ها که به وسیله مدارس و کلینیک ها و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، خدمات دریافت می نمایند، در این شرایط دیگر قادر به دسترسی به خدمات مهم درمانی نیستند.

وی اضافه نمود: بسیاری از این خدمات معمولا در سطح روزانه یا هفتگی ارائه می شوند و برای بچه ها در یادگیری مهارت های جدید و مدیریت احساسات و رفتارهای کلیدی مهم هستند. این خدمات نه تنها برای بچه ها مهم هستند بلکه به والدین اجازه می دهند که وقت آزاد داشته باشند تا بتوانند به کارهای خود برسند و استراحت نمایند.

این استاد دانشگاه آمریکا با اشاره به اختلال در فعالیت مراکز آموزشی و درمانی و ماندگار شدن بچه ها اوتیسمی در خانه گفت: علاوه بر این، کارهای روزمره مختل می گردد. این در حالیست که داشتن یک فرایند کاری منظم در روز برای بسیاری از ما خوب است و روالی هم به زندگی ما و هم بچه ها اوتیسمی و دچار دیگر مسائل می دهد و به آنها یاری می نماید که جهان و فضای زندگی روزمره آنها پیش بینی پذیرتر گردد.

هارتلی اضافه نمود: این اختلال ها و کاهش دسترسی به امکانات، بچه ها مبتلا به اوتیسم و دیگر اختلالات رشدی را دچار استرس و اضطراب اضافی می نماید.

خبرنگاران از این استاد دانشگاه پرسید والدین چگونه می توانند در خصوص کووید-19 با فرزندشان که دچار اوتیسم یا اختلال رشدی است، صحبت نمایند؟

هارتلی پاسخ داد: به تازگی سازمان های مختلفی برای یاری به والدین در خصوص این بیماری و سیاست های جدید پیرامون فاصله اجتماعی بچه ها مبتلا به اوتیسم و مسائل رشدی، مطالبی تهیه نموده اند. آنها مطالبی با متن و تصاویر ارئه می دهند که می توانند یاری نماینده باشند.

وی اضافه نمود: از جمله آنها درباره نحوه تغییر زندگی روزمره شرح می دهند و یاری می نمایند تا به این دسته از بچه ها ، رفتارهای جدید و روال های مرتبط با دوری اجتماعی آموزش داده گردد. واقعیت این است که بچه ها مبتلا به اوتیسم و مسائل رشدی ممکن است اغلب در بیان احساسات و افکار خود مشکل داشته باشند.

استاد دانشگاه ویسکانسین مدیسن یادآور شد: بیشتر نگرانی ها، ترس و ناامیدی می تواند از سوی این بچه ها به عنوان رفتارهای چالش برانگیز بیان شوند. این مواد آموزشی می تواند به پیش بینی این چالش ها یاری کند.

هارتلی ادامه داد: ایجاد روال های روزمره جدید برای فرزندان شما می تواند یک کار مفید باشد، زیرا می تواند روشی باشد برای یاری به ایجاد حس امنیت بیشتر در آنها و درک آنچه در پیش است. این روش می تواند به معرفی رفتارهای جدید همچون شست وشوی دست در کارهای روزمره بچه ها یاری کند.

وی خاطر نشان کرد: با این حال، والدین، درمانگران و معلمان باید انتظارات واقع بینانه ای درباره یادگیری و درمان از راه دور داشته باشند. بسیاری از آنها تحت فشار و اضطراب زیادی قرار دارند و مسئولیت های متعددی را باید بر عهده داشته باشند.

استاد دانشکده بوم شناسی دانشگاه ویسکانسین اضافه نمود: اگرچه انجام این کار در بیشتر موارد سخت است، اما والدین باید به فکر سلامت و نیازهای خود هم باشند تا بهتر به نیازهای فرزندان خود رسیدگی نمایند. کوشش برای کنار گذاشتن احساسات و افکار منفی، تقویت احساسات مثبت و مراقبت زوج ها از یکدیگر یک راه حل خودمراقبتی است که می تواند در مواقع استرس مفید باشد.