نقدها و نمرات فیلم تیتان؛ ترسناک، غریب و دیوانه وار (جشنواره کن 2021) - آی تی گپ

داستان فیلم درباره پدری است که پس از وقوع مجموعه ای از جنایت های غیرمنتظره پس از 10 سال پیروز به یافتن پسر گمشده اش می گردد.

شاخص سنجش رضایت منتقدان در وب سایت راتن تومیتوز نشان می دهد از مجموع 19 نقد جمع آوری شده در این وب سایت سینمایی، 95 درصد منتقدان از این فیلم ترسناک رضایت داشته اند. بعلاوه آنالیز 11 نقد گردآوری شده در وب سایت متاکریتیک هم حاکی از 9 نقد مثبت و 2 نقد میانه است؛ این نقدها در مجموع نمره متا 73 را برای این اثر سینمایی رقم زده اند.

گرچه در مجموع نگاه منتقدان انگلیسی زبان به این اثر سینمایی مثبت بوده اما ارزیابی های منتقدان بین المللی مجله فیلم اسکرین که به شکل روزانه درباره آثار بخش مسابقه جشنواره کن منتشر می گردد نسبت به این اثر چندان قابل قبول نبوده است. در واقع مجموع نظرات 10 منتقد بین المللی این نشریه به ثبت امتیاز 1.6 ستاره از 4 ستاره منجر شده که نشان می دهد از زاویه دید این منتقدان فیلم مذکور چیزی میان طیف ضعیف تا میانه ارزیابی شده است.

ژولیا دوکورنو کارگردان فیلم سینمایی تیتان پیش از این فیلم ترسناک خام (Raw) را کارگردانی نموده است. این فیلم سینمایی سال 2016 در بخش های فرعی جشنواره فیلم کن شرکت داشت و توجه بسیاری از منتقدان را جلب کرد.

در ادامه بخش هایی از نظرات منتقدان انگلیسی زبان درباره فیلم سینمایی تیتان را مرور خواهیم کرد.

ایندی وایر - دیوید ارلیچ

امتیاز: 91 از 100

هر آنچه هم که بخواهد از فیلم سینمایی تیتان دستگیرتان گردد، اما نمی توانید این نکته را انکار کنید که برخاسته از نیروی خلاقه دیوانه واری است که توانسته کاملا افسار فکر وحشی اش را به دست بگیرد. یک آواز درخشان از آتش و فلز که پیش از تغییرشکل دادن و تبدیل شدن به یک قصه مدرن (درباره اینکه انسان ها تا چه حد به فردی برای توجه کردن به او و توجه گرفتن از او نیازمند) خود را به اسم فرزند دیوانه و خلف فیلم تصادف (Crash) کراننبرگ و تتسوئو: مرد آهنین (Tetsuo: The Iron Man ) شینیا تسوکاموتو معرفی می نماید.

جادوی فیلم سینمایی تیتان (دست کم از مؤلفه های اصلی آن که در این نقد آنالیز نشده گرچه مطمئنا یکی از عناصر معین کننده اثر است) مدیون ظرافتی است که ژولیا دوکورنو با آن فیلم را میان عقل و جنون، شگفتی و پذیرش و رها کردن و گرفتن، راهنمایی نموده است. در عین حال گفتن ندارد که این فیلم از آن دست آثاری است که باید روی صفحه نمایشی عظیم دیده گردد، با صدایی بسیار زیاد و جمعیتی فریادزنان که تمام جایگاه های اطرافتان را پرنموده باشند.

اسکرین دیلی - جاناتان رامنی

امتیاز: 70 از 100

هر کس در پی یک اثر شوکه کننده در بخش مسابقه جشنواره کن سال جاری می گشت حال نهایتا می تواند از اثر به شدت عجیب و گیج کننده ژولیا دوکورنو لذت ببرد. تیتان اثر دوم کارگردان فیلم ترسناک خام که سال 2016 اکران شد و مخاطبان مدت ها انتظارش را می کشیدند حال به نمایش درآمده اما فیلم آنچنان جهت گیری های متنوعی دارد که تماشاگران ممکن است به سرعت از یافتن هر نوع منطق در آن ناامید شده و صرفا خود را به جریان فزاینده هذیانی اثر بسپارند.

فیلم آنچنان مملو از پتانسیل های استفاده نشده تماما جسورانه است که در نهایت به نمایشی ناامیدکننده شبیه شده؛ نمایشی که البته مخاطب هرگز نمی تواند از آن چشم بردارد.

فیلم قبلی دیدگاهی زنانه و رودررویی های خصمانه و شدید داشت؛ حال این کارگردان پس از اثر قبلی اش در فیلم تیتان میخواهد برای خود طرفدارانی از میان علاقه مندان به سینمای رادیکال بیاید؛ عاشقان برخی آثار به شدت ناخوشایند زیرژانر وحشت جسمی و بعلاوه خبرگان تئوری پست مدرن، همه این ها در حالی است که سپردن نقش اصلی فیلم به ونسان لندون باید عملکرد پیروز فیلم در گیشه را هم تضمین کند؛ گرچه طرفداران با تماشا اینکه او تا چه حد نقش متفاوتی با آثار همیشگی اش بر عهده گرفته، ممکن است حسابی شگفت زده شوند.

ورایتی - پیتر دبروج

امتیاز: 70 از 100

جولیا دوکورنو فیلم ساز فرانسوی با اثبات اینکه اولین فیلم کارنامه اش خام با مضمون آدم خواری، فقط یک شیرین کاری جالب توجه نبوده به جایگاهی غیرقابل کنترل بازگشته که در آن بدن انسان به اسم عامل ساختارشکنی ایده هایی درباره جنسیت، میل و دینامیزم های ناکارآمد خانواده به کار می رود. فیلمی که بی شک بسیار جنجال برانگیز است و نتیجه ساختش به فراوری یکی از عجیب ترین فیلم های هیولایی سینما منجر شده است؛ حد وسطی میان فیلم تصادف کراننبرگ و تیاتر وحشت یاکوزا: سر گاو اثر تاکاشی میکه؛ فیلمی که در آن شخصیت اصلی به ندرت لب به سخن می گشاید و آنچه ژولیا دوکورنو قصد بیانش را دارد به شدت تفسیرپذیر است.

تلگراف - رابین کالین

امتیاز: 60 از 100

جشنواره کن هر سال باید فیلمی هم داشته باشد که تقریبا یکی در میان با صحنه هایش تماشاگرانش را دچار حالت تهوع کند و سال جاری این وظیفه بر عهده فیلم ژولیا دوکورنو قرار گرفته است. این فیلم ساز به شدت مستعد 37 ساله آخرین بار سال 2016 با فیلم خام در جشنواره شرکت نموده بود؛ یک درام ترسناک درباره یک دامپزشک گیاه خوار که اشتیاق عجیبی به خوردن گوشت انسان پیدا می نماید. فیلم اول دوکورنو برای آن ها که توان تحملش را داشتند ستاره آن سال بخش هفته بین المللی منتقدان بود.

حال پنج سال جلوتر می آییم و فیلم تازهش تیتان به بخش مسابقه جشنواره راه یافته که باید آن را ترفیع سنگینی به حساب آورد.

گاردین - پیتر بردشاو

امتیاز: 40 از 100

فیلم زیرژانر وحشت جسمی دیوانه وار پوچ و کسالت بار ژولیا دوکورنو به علت بلاهت مطلق و به شدت بی هدف بودنش لایق امتیاز است.

این کارگردان، همان کارگردانی است که کارنامه کاری اش را سال 2016 با فیلم ترسناک و زیرکانه خام شروع کرد؛ فیلمی که در آن با استفاده از تصاویر وحشتناک آدم خواری بنا بود چیزهایی درباره هویت و تصویر فکری از بدن بیان گردد. احتمالا فیلم تازه او تیتان هم قصد بیان همین مسائل را دارد اما به شیوه ای لوس و خام دستانه و البته گاهی با نوعی اشتیاق و انرژی غریب.

تیتان لحظات بسیار عجیبی دارد؛ فیلم احتمالا ایده های جالبی هم درباره هویت جنسی دارد اما همه چیز ناقص و کارگردانی بسیار ضعیف و بدوی است؛ کاملا فاقد آن سبک پردازی و اشتیاق و علاقه ای که در فیلم سینمایی خام شاهدش بودیم. در نهایت آن صحنه عظیم پایانی که تماشاگران کل فیلم را منتظرش خواهند بود کاملا سست و ضعیف است.