مطالبات نخبگان ایرانی خارج از کشور - آی تی گپ

در این مراسم دانشجویان و دانش آموختگانی از دانشگاه های مطرح و برتر جهان از کشورهای انگلستان، هندوستان، اسپانیا، استرالیا و … حضور داشتند. حسین زاده دانش آموخته معماری شهرسازی از یکی از دانشگاه های مادرید اسپانیا در این نشست با اشاره به شرایط حقوقی نامناسب اساتید مدعو در دانشگاه ها گفت: حقوقی که به اساتید مدعو پرداخت می شود، برخورنده است و متأسفانه علی رغم افزایش هزینه ها و افزایش حقوق ها در سایر مشاغل، مقدار حقوق اساتید مدعوی که در فوق لیسانس و دکتری تدریس می نمایند، تغییری نکرده است.

وی اضافه نمود: دانشگاه بر پایه تدریس اساتید مدعو جلو می رود و سوال من این است که چرا در این خصوص وزارت علوم تدبیر و تغییری در این مبالغ ایجاد نمی کند. استادی که از یکی از برترین دانشگاه های جهان فارغ التحصیل شده و به ایران بازگشته، چرا نباید از بیمه و سرویس دهی مناسبی برخوردار باشد و در مقابل هم از او مالیات کسر می شود.

یکی دیگر از نخبگان که از یکی از دانشگاه های هندوستان فارغ التحصیل شده است، اشتغال را یکی از موضوعات مهم و اساسی آنها عنوان کرد و گفت: بنده فرصت های تحقیقاتی از کشورهای عربی و اروپایی داشتم اما به شخصه ترجیح دادم به ایران بازگردم و خیلی هم مورد تمسخر قرار گرفتم. موضوع اینجاست که بعد از بازگشت به ایران مرجعی که بتوانیم به آنجا مراجعه کنیم و ایده ها و مهارت های خود را اجرایی کنیم، وجود ندارد.

این نخبه ایرانی ادامه داد: برای پست داک به اساتید مراجعه کردم و گفتند مخارج همه چیز با خودتان است این در حالی است که هیچ جای جهان اینگونه عمل نمی کند.

ذبیحی پور دانش آموخته رشته مکاترونیک از دانشگاه دولتی فنی مسکو که در حال حاضر به عنوان هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت مشغول به کار است، گفت: در حال حاضر در دانشگاه های مطرح کشور مثل علم و صنعت جو بسیار عجیبی نسبت به مهاجرت از ایران وجود دارد و معدود دانشجویانی هستند که به ماندن به ایران فکر نمایند. از دستگاه ها به ویژه معاونت علمی و بنیاد ملی نخبگان تقاضا دارم برای جلوگیری از خروج نخبگان از کشور، برنامه ریزی و تمهیداتی برای ماندگاری افراد مستعد در کشور در دستور کار قرار گیرد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت اضافه نمود: در حال حاضر یک فاصله ای بین دانشگاه و صنعت وجود دارد که نیازمند اجرای راهکارهایی برای برطرف این فاصله هستیم تا شاید از مهاجرت نخبگان بکاهد. موضوع دیگر بحث تجهیزات و امکانات در دانشگاه هاست، وقتی یک دانشجوی نخبه از دانشگاه های خارجی به ایران بازمی شود، با یک اختلاف 180 درجه ای به لحاظ امکانات روبرو می شود. بعضاً شاهد هستیم که حداقل امکانات در بعضی دانشگاه ها وجود ندارد و یا اگر وجود دارد، پراکندگی و دسترسی به آنها به گونه ای نیست که همه اساتید و پژوهشگران بتوانند بهره مند شوند.

یکی دیگر از نخبگان حاضر در این نشست، دکتر حسینی نصب دانش آموخته رشته مهندسی نفت از یکی از دانشگاه های هلند بود که هم اکنون در دانشگاه علم و صنعت مشغول به کار شده است. حسینی نصب بر حمایت بلند مدت و مستمر از پروژه های فناورانه نخبگان از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری تاکید نمود و گفت: در حال حاضر کسانی می توانند در ایران پست داک بگیرند که حتماً دانشیار باشند ولی کسی که به ایران بازمی شود و پر از ایده است، موانعی بر سر راه او وجود دارد و باید تا 7-8 سال بعد صبر کند و پس از دانشیار شدن، دوره پست داک را بگذراند.

پوریا قرخانلو دانشجوی رشته مهندسی برق در یکی از دانشگاه های چین خدمت سربازی را یکی از مهمترین دغدغه ها عنوان کرد و گفت: مساله دیگر تأیید مدرک تحصیلی به خصوص مدارک تحصیلی دانشگاه های چین از سوی وزارت علوم و سازمان امور دانشجویان است و همین مساله باعث می شود بخشی از دانشجویان با این تصور که امکان دارد مدارکشان تأیید نشود، به کشور بازنگردند و برای دانشگاه های دیگر اپلای نمایند.

معماری فارغ التحصیل رشته رباتیک در یکی از دانشگاه های فرانسه ریشه همه مسائلی که نخبگان در این جلسه عنوان کردند را بحران هویت عنوان کرد و گفت: با زنجیره ای از مسائل و انبوه ناکارآمدی که در حال حاضر در کشور جاری و حاکم است، رو به رو هستیم. قیاسی که در فکر یک دانش آموخته از فضای خارج از کشور با ایران وجود دارد، فاصله بسیار زیادی با واقعیت دارد. امروز من به عنوان دانش آموخته ایرانی احساس بحران هویت می کنم خصوصاً وقتی در خارج از ایران تحصیل می کنم و فضای سیستماتیک آنجا را می بی نم و با داخل کشور مقایسه می کنم، این فاصله هویت ایرانی بودن را از فرد می گیرد.