ساخت اسباب و اثاثیه از جسد حیوانات کمیاب و عجیب! - آی تی گپ

برای مثال، خرس را مومیایی و آن را در حالت ایستاده نصب می کردند و از آن به عنوان جا ظرفی برای قرار دادن لیوان ها استفاده می کردند و در لیوان ها نوشیدنی می ریختند. ببر ها به صندلی و مبل های لوکس و فاخر تبدیل می شدند و سر های حیوانات در قسمت پشت صندلی ها و مبل ها با دهان های باز و دندان های تیز بزرگ و ترسناک قرار می گرفتند، و فیل ها به نوع دیگری از مبل، به صندوق و یا صندلی های سایبانی تبدیل می شدند.

با وجود اینکه این موضوع به طور کلی عجیب و غریب است، در عین حال تهیه اسباب و اثاثیه از حیوانات کوشش زیاد و خلاقیت بی نظیری را می طلبید. تصور کنید که چگونه می توان شتر مرغ استرالیایی را به فانوس تبدیل کرد و یا میمون مرده ای را به شمعدانی تغییر داد که در هر کف دست کوچکش شمعی جای داده گردد!

در سال 1896، روزنامه بریتانیایی The Strand مقاله ای منتشر کرد و درباره چگونگی تبدیل حیوانات به اثاث و وسایل دکوراسیون شرح داد. این مقاله عکس های زیادی داشت که به خواننده یاری می کرد تا درباره شکل گیری و انجام چنین ایده ای به تصوری واضح و روشن دست یابد.

این عکس ها شامل دکور های خیره کننده در نوع خود بودند، شمعدانی های ساخته شده از شاخ های آهو یا گوزن، زرافه ای که تبدیل به صندلی شده، و میمونی که از چراغِ ساخته شده از پرنده ایمو بالا می رود، انگار که از درخت بالا می رود.

مردی به نام (رونالد وارد) برای نخستین بار حیوانات را به اثاثیه تبدیل کرد. به خاطر همین به آن ها (اثاث وارد) یا (اثاث واردی) می گفتند. اما پس از چندی به یک مد رایج تبدیل شد.

این اثاث ها و دکوراسیون در زمانی رواج پیدا کرد که استعمار بریتانیا فعالیت های خود را توسعه داده بود و به کار بردن آن ها فقط نمادی از ثروت نبود بلکه داشتن چیزی مثل فیل مرده به عنوان دکور، افراد را نه تنها شهروند بریتانیا استعمارگر نشان می داد، که آن ها را به عنوان عضو فعالی از آن برای نمایش معروفیت و نفوذش معرفی می نمود و نشانه ای از این بود که مالک این دکور ها آنقدر متمول و پولدار است که می تواند حیوانات منطقه ها دوردست را به خانه اش بیاورد و آن را برای تزیین خانه اش به کار ببرد.

به هر حال تبدیل حیوانات به دکوراسیون بخش تاریکی از تاریخ و امر عادی در آن موقع بوده و در حال حاضر مایه شگفتی مردمان امروز است.

پ